ترک دیوار معرفی انواع، دلایل و روش های ترمیم راهنمای جامع ۱۴۰۴
ترک های ساختمانی به شکاف ها و شکستگی هایی گفته می شود که در دیوار، سقف یا سایر بخش های سازه ایجاد می شوند و معمولاً نشان دهنده ضعف یا فشار بیش ازحد بر اجزای ساختمان هستند. این ترک ها می توانند به دلایل مختلفی مانند نشست زمین، استفاده از مصالح بی کیفیت، تغییرات دمایی یا اجرای نادرست سازه به وجود آیند. اهمیت شناخت و بررسی ترک ها در این است که برخی از آن ها صرفاً ظاهری بوده و آسیب جدی ایجاد نمی کنند، اما برخی دیگر هشداری جدی از بروز مشکلات سازه ای خطرناک هستند که در صورت بی توجهی، خسارت های جبران ناپذیری را به همراه خواهند داشت.
.webp)
اهمیت ترک دیوار و پیامدهای آن
ترک دیوار در ساختمان ها پدیده ای رایج است که می تواند از عوامل مختلفی مانند نشست پی، تغییرات دما، یا زلزله ناشی شود. اهمیت بررسی این ترک ها در این است که برخی از آن ها، مانند ترک های سازه ای، می توانند نشان دهنده مشکلات اساسی در فونداسیون، ستون، تیر یا دال باشند. طبق گزارش های مرکز تحقیقات راه، مسکن و شهرسازی ایران، سالانه هزاران ساختمان به دلیل عدم توجه به ترک های اولیه، دچار آسیب جدی می شوند. پیامدهای نادیده گرفتن ترک ها شامل کاهش ارزش ملک، افزایش هزینه تعمیر، و حتی خطرات جانی است. برای مثال، در زلزله کرمانشاه سال ۱۳۹۶، بسیاری از ساختمان ها به دلیل ترک های پیشین فرو ریختند. این مقاله به عنوان راهنمایی برای مالکان، مهندسان و شرکت های بازسازی ساختمان، به بررسی جامع این موضوع می پردازد.

تعریف ترک زنده و مرده ساختمان
ترک های دیوار را می توان به دو دسته زنده و مرده تقسیم کرد. ترک زنده آن هایی هستند که همچنان در حال گسترش هستند و نشان دهنده حرکت مداوم در سازه می باشند. در مقابل، ترک مرده ثابت هستند و دیگر تغییر نمی کنند. برای تست ساده، می توانید یک نوار کاغذ یا گچ روی ترک بچسبانید؛ اگر پس از چند هفته نوار پاره شود، ترک زنده است. طبق نظر دکتر مصطفی نجفی، متخصص عمران، ترک های زنده اغلب به دلیل نشست پی ایجاد می شوند و نیاز به اقدام فوری دارند. مثال: در یک ساختمان مسکونی در تهران، ترک زنده روی دیوار اصلی شناسایی شد که منجر به تزریق رزین اپوکسی برای تثبیت شد.
انواع ترک بر اساس منشاء
ترک سازه ای و غیرسازه ای به ترتیب به اجزای باربر و غیرباربر ساختمان مربوط می شوند. اولی استحکام سازه را تهدید می کند و دومی بیشتر جنبه زیبایی دارد. که در ادامه هریک را بصورت جاگانه توضیح میدهیم.
ترک سازه ای
ترک های سازه ای به اجزای باربر ساختمان مانند فونداسیون، ستون، تیر و دال مربوط می شوند و به دلیل تأثیر مستقیم بر استحکام سازه، خطرناک ترین نوع ترک محسوب می شوند. این ترک ها معمولاً عمیق و گسترده هستند و می توانند در صورت عدم توجه، منجر به کاهش پایداری ساختمان یا حتی فروپاشی شوند. طبق آیین نامه مبحث ۹ مقررات ملی ساختمان ایران، ترمیم این ترک ها نیازمند روش های مقاوم سازی تخصصی مانند استفاده از مواد FRP است تا استحکام سازه بازیابی شود.

ترک غیرسازه ای
ترک های غیرسازه ای معمولاً سطحی هستند و به دلیل تغییرات محیطی مانند رطوبت یا دما ایجاد می شوند، مانند ترک های روی گچ دیوار یا پوشش های سطحی. این ترک ها بیشتر جنبه زیبایی دارند و تأثیر مستقیمی بر استحکام سازه نمی گذارند. با وجود کم خطر بودن، ترمیم آن ها برای حفظ ظاهر ساختمان اهمیت دارد و معمولاً با روش های ساده تری نسبت به ترک های سازه ای انجام می شود.

انواع ترک بر اساس شکل
انواع ترک های دیوار بر اساس شکل، ویژگی ها و علل ایجاد آن ها به شرح زیر است:
ترک افقی
ترک های افقی در دیوارها یکی از جدی ترین انواع ترک ها در سازه ها هستند که معمولاً به دلیل فشار بیش از حد ناشی از بار سقف، جابجایی یا نشست سازه، یا نفوذ رطوبت به وجود می آیند. رطوبت می تواند با نفوذ به مصالح ساختمانی، آن ها را تضعیف کرده و باعث انبساط یا انقباض شود که در نهایت به ایجاد ترک های افقی منجر می شود.
این ترک ها اغلب در دیوارهای باربر یا در نزدیکی محل اتصال دیوار به سقف مشاهده می شوند و از آنجا که می توانند نشانه ای از ضعف ساختاری باشند، خطرناک ترین نوع ترک تلقی می گردند. در صورت عدم رسیدگی به موقع، این ترک ها ممکن است به جدایی دیوار از سقف یا حتی فروریختن بخشی از سازه منجر شوند، بنابراین بررسی دقیق و رفع سریع علل ایجاد آن ها، از جمله تقویت سازه یا کنترل رطوبت، برای جلوگیری از خسارات جدی ضروری است.

ترک عمودی
ترک عمودی در سازه ها که از بالا به پایین یا برعکس امتداد می یابند، معمولاً به دلیل نشست نامتوازن پی (فونداسیون) ایجاد می شوند. این مشکل اغلب در خاک های ضعیف یا در مواردی که تراکم خاک زیر پی به صورت ناکافی انجام شده باشد، شایع است.
این ترک ها به ویژه در محل اتصال دیوارها یا در دیوارهای بلند مشاهده می شوند و اگر گسترش یابند، می توانند پایداری سازه را به طور جدی تهدید کنند. برای جلوگیری از تشدید این ترک ها، بررسی دقیق وضعیت خاک، تقویت پی، و اقدامات اصلاحی به موقع ضروری است.

ترک مورب (با زاویه ۴۵ درجه)
ترک های با زاویه نزدیک به ۴۵ درجه نسبت به افق، معمولاً نشانه ای از شکستگی ساختاری دیوار هستند که از فشارهای جانبی مانند زلزله یا ضعف در طراحی سازه ناشی می شوند. این ترک ها اغلب در دیوارهای تحت تنش برشی یا در نزدیکی بازشوهایی مانند درها و پنجره ها مشاهده می شوند و به دلیل نشان دادن نقص جدی در یکپارچگی سازه، بسیار خطرناک تلقی می گردند. وجود این ترک ها می تواند هشداری برای احتمال فروپاشی سازه باشد، بنابراین بررسی فوری توسط مهندسان سازه و اقدامات اصلاحی برای جلوگیری از خسارات بیشتر ضروری است.

ترک پلکانی
ترک پله ای در دیوارهای آجری یا بلوکی، که اغلب در امتداد خطوط ملات ظاهر می شوند، معمولاً به دلیل عواملی مانند تورم خاک ناشی از رطوبت یا تغییرات دمایی، استفاده از مصالح نامناسب (مانند ملات ضعیف یا آجرهای بی کیفیت) یا نشست ناهمگون پی ساختمان ایجاد می شوند. این ترک ها به ویژه در نواحی مرطوب یا با خاک ناپایدار شایع هستند و در صورت گسترش، می توانند به تضعیف ساختار دیوار و کاهش مقاومت کلی سازه منجر شوند. برای پیشگیری و درمان، بررسی دقیق علت اصلی (مانند مدیریت رطوبت یا تقویت پی) و استفاده از مصالح باکیفیت در تعمیرات ضروری است.

انواع ترک بر اساس اندازه
نام گذاری ترک های خطرناک در ساختمان بر اساس اندازه آن ها می باشد و به سه دسته تقسیم بندی می شوند.
ترک مویی
ترک مویی ترک هایی با عرض کمتر از ۱ میلی متر هستند که معمولاً در سازه ها به ویژه در ساختمان های نوساز مشاهده می شوند. این نوع ترک ها اغلب غیرسازه ای بوده و به دلیل انقباض و انبساط مصالح در اثر تغییرات دما، رطوبت یا نشست طبیعی ساختمان ایجاد می شوند. ترک های مویی معمولاً سطحی هستند و به ساختار اصلی ساختمان آسیب جدی وارد نمی کنند. با این حال، در صورت مشاهده، بهتر است شرایط محیطی و مصالح بررسی شود تا از گسترش آن ها جلوگیری گردد.

ترک متوسط
ترک های متوسط ترک هایی با عرض بین ۱ تا ۵ میلی متر هستند که ممکن است نشان دهنده مشکلات سازه ای یا غیرسازه ای باشند. این ترک ها معمولاً به دلیل تنش های ناشی از بارگذاری، نشست غیریکنواخت زمین یا ضعف در طراحی و اجرای سازه ایجاد می شوند. برخلاف ترک های مویی، ترک های متوسط نیاز به بررسی دقیق تر توسط مهندسان دارند تا علت اصلی آن ها مشخص شود. عدم توجه به این ترک ها ممکن است به مشکلات بزرگ تر منجر شود، بنابراین پایش و تعمیر به موقع آن ها ضروری است.
ترک عمیق
ترک های عمیق ترک هایی با عرض بیش از ۵ میلی متر هستند که معمولاً خطرناک بوده و نشان دهنده مشکلات جدی در سازه هستند. این ترک ها اغلب با نفوذ آب همراه بوده و می توانند به تضعیف ساختار و کاهش عمر مفید ساختمان منجر شوند. طبق آمار، ۴۰ درصد از ترک های عمیق در ایران به دلیل استفاده از مصالح با کیفیت پایین ایجاد می شوند. این ترک ها نیازمند بررسی فوری توسط متخصصان و انجام اقدامات اصلاحی مانند تقویت سازه یا تعویض مصالح معیوب هستند تا از خسارات بیشتر جلوگیری شود.
علل اصلی ترک ها (نشست پی، رطوبت، تغییرات دما، زلزله، کیفیت مصالح)
علل اصلی ترک ها در سازه ها شامل نشست پی، رطوبت، تغییرات دما، زلزله و کیفیت مصالح است. در ادامه هر یک به صورت جداگانه و دقیق توضیح داده می شود:
نشست پی
نشست پی یکی از شایع ترین علل ترک در سازه هاست که به دلیل فشردگی خاک زیر پی یا تغییرات در شرایط خاک، مانند کاهش سطح آب زیرزمینی یا بارگذاری بیش از حد، رخ می دهد. این پدیده به ویژه در خاک های رسی که با تغییرات رطوبت منبسط یا منقبض می شوند، رایج است. نشست غیریکنواخت باعث ایجاد تنش های اضافی در سازه می شود و ترک هایی عمودی یا مورب در دیوارهای باربر، ستون ها یا نقاط اتصال ایجاد می کند. برای مثال، در ساختمان هایی که روی خاک های سست ساخته شده اند، این ترک ها به صورت الگوهای مورب در دیوارها ظاهر می شوند. برای پیشگیری، باید خاک قبل از ساخت بررسی شود و از پی های عمیق مانند شمع یا روش های بهسازی خاک مثل تزریق سیمان استفاده کرد.
رطوبت
رطوبت یکی دیگر از عوامل مهم ایجاد ترک است که با نفوذ آب به مصالح ساختمانی مانند بتن یا آجر، باعث تورم و انقباض متناوب آن ها می شود. این تغییرات حجمی تنش های داخلی ایجاد می کند که به ترک های سطحی یا شبکه ای منجر می شود، به ویژه در دیوارهای زیرزمین یا مناطق در معرض آب. علاوه بر این، رطوبت می تواند باعث خوردگی آرماتورهای فولادی در بتن شود که به گفته مهندس علی اکبری، ترک ها را تشدید می کند. برای مثال، در مناطق مرطوب مانند سواحل شمالی ایران، نفوذ آب به دیوارها ترک های ریز و گسترده ای ایجاد می کند. استفاده از عایق های رطوبتی، زهکشی مناسب و مصالح مقاوم در برابر رطوبت می تواند این مشکل را کاهش دهد.
تغییرات دما
تغییرات دمایی باعث انبساط و انقباض مصالح ساختمانی می شوند که به دلیل تفاوت در ضرایب انبساط حرارتی مصالح (مانند بتن و فولاد)، تنش های داخلی ایجاد می کند. این تنش ها در سازه های بزرگ یا در مناطقی با تغییرات دمایی شدید، مانند مناطق کویری، ترک های افقی یا طولی ایجاد می کنند. برای مثال، در پل های بتنی، تغییرات دمایی روزانه یا فصلی می تواند ترک هایی در امتداد دال ها یا تیرها به وجود آورد. برای پیشگیری، استفاده از درزهای انبساط، انتخاب مصالح با ضرایب انبساط مشابه و طراحی مناسب برای تحمل تغییرات دمایی ضروری است.
زلزله
زلزله با وارد کردن نیروهای دینامیکی شدید به سازه، می تواند باعث گسیختگی یا تغییر شکل اجزای آن شود. این نیروها در سازه هایی که به درستی برای بار زلزله طراحی نشده اند، ترک های عمیق و گسترده ای با الگوهای پیچیده (مورب، افقی و عمودی) ایجاد می کنند. برای مثال، زلزله کرمانشاه در سال 1396 باعث ترک های شدید در ساختمان های غیراستاندارد، به ویژه در دیوارهای بنایی و ستون های بتنی شد. طراحی لرزه ای مطابق آیین نامه های معتبر (مانند استاندارد 2800 ایران)، استفاده از سیستم های مقاوم در برابر زلزله و تقویت سازه های قدیمی می تواند از این آسیب ها پیشگیری کند.
کیفیت مصالح
کیفیت پایین مصالح ساختمانی، مانند بتن با مقاومت ناکافی، آجرهای ضعیف یا فولاد غیراستاندارد، باعث کاهش ظرفیت باربری و دوام سازه می شود. این مصالح در برابر تنش های محیطی یا بارهای وارده به راحتی ترک می خورند. ترک ها ممکن است به صورت سطحی یا عمیق در نقاط ضعیف، مانند محل اتصال تیر و ستون، ظاهر شوند. برای مثال، بتن با نسبت آب به سیمان بالا یا آرماتورهای غیراستاندارد می توانند ترک های ناشی از تنش های فشاری یا کششی را تشدید کنند. استفاده از مصالح استاندارد، کنترل کیفیت در حین اجرا و انجام آزمایش هایی مانند مغزه گیری بتن می تواند این مشکل را برطرف کند. در این راهنمای جامع ۱۴۰۴، برای آشنایی بیشتر با ورق CNC و نحوه استفاده از آن درپروژه های ساخت و ساز، می توانید به صفحه مربوط به ورق CNC مراجعه کنید.
ترک در ساختمان نوساز
ترک های دیوار در ساختمان های نوساز معمولاً به دلیل خشک شدن سریع بتن، تغییرات دمایی یا رطوبتی، اجرای نادرست، اعمال بارهای زودرس یا ناپایداری خاک زیر سازه رخ می دهند. ترک مویی اغلب غیرسازه ای بوده و طبیعی تلقی می شوند، اما بررسی دقیق برای اطمینان از عدم وجود مشکلات سازه ای ضروری است.
ترک های خطرناک و نشانه های هشدار
ترک دیوار چه موقع خطرناک است؟ وقتی عمیق، مورب یا همراه با نم باشد. نشانه ها: گسترش سریع، صدای ترک، یا کج شدن دیوار. ترک های خطرناک در ساختمان می توانند منجر به فروپاشی شوند، مانند وجود ترک در ساختمان پلاسکو.
جدول مقایسه انواع ترک
| نوع ترک | شکل | منشا | خطر | روش ترمیم |
| مویی | نازک | غیرسازه ای | کم | ملات کاری ساده |
| عمودی | مستقیم | نشست پی | متوسط | تزریق اپوکسی |
| مورب | 45 درجه | شکستگی دیوار | بالا | FRP یا FRCM |
| افقی | مستقیم | فشار سقف | بسیار بالا | دوخت و رزین اپوکسی |
| پلکانی | پله ای | تورم خاک | متوسط تا بالا | کامپوزیت FRP |
روش ترمیم ترک (تزریق اپوکسی، دوخت، کامپوزیت FRP، FRCM، ملات کاری ساده)
بهترین روش ترمیم ترک دیوار بسته به نوع است. تزریق رزین اپوکسی برای ترک های عمیق: رزین را با پمپ تزریق می کنند تا پیوند ایجاد شود. دوخت با میلگرد برای ترک های سازه ای. کامپوزیت FRP (الیاف کربن با رزین) برای تقویت دیوار. FRCM (ماتریس سیمانی با الیاف) برای دیوارهای بنایی. ملات کاری ساده برای ترک های مویی. مثال واقعی: در پروژه بازسازی ساختمان مسکونی در اصفهان، ترک های مورب با FRP ترمیم شد و استحکام افزایش یافت. طبق آیین نامه EN 1504، ترمیم باید بر اساس ارزیابی باشد.
ابزار پایش ترک ساختمان
ترک سنج دیجیتال ابزاری پیشرفته برای اندازه گیری دقیق تغییرات ابعاد ترک ها در سازه ها و مواد است. این دستگاه با استفاده از حسگرهای الکترونیکی و فناوری های دیجیتال، قادر به ثبت تغییرات بسیار کوچک در طول، عرض یا عمق ترک ها با دقت بالا است. ترک سنج های دیجیتال معمولاً به نرم افزارهای تحلیل داده مجهز هستند که امکان پایش لحظه ای و ثبت داده ها را فراهم می کنند. این ابزارها در پروژه های مهندسی عمران، مانند پایش پل ها، تونل ها و ساختمان های بلند، و همچنین در صنایع هوافضا و مکانیک برای ارزیابی سلامت مواد استفاده می شوند. دقت بالا، امکان اتصال به سیستم های مانیتورینگ از راه دور و قابلیت تحلیل داده ها در طولانی مدت از مزایای اصلی این نوع ترک سنج هاست.
در مقابل، ترک سنج مکانیکی ابزاری ساده تر و معمولاً ارزان تر است که برای پایش ترک ها به صورت دستی یا نیمه اتوماتیک به کار می رود. این ابزارها اغلب شامل نشانگرهای مکانیکی یا خط کش های مدرج هستند که تغییرات ظاهری ترک را با چشم غیرمسلح یا ابزارهای ساده اندازه گیری می کنند. اگرچه دقت ترک سنج های مکانیکی به پای مدل های دیجیتال نمی رسد، اما به دلیل سادگی، هزینه پایین و عدم نیاز به منبع تغذیه الکتریکی، در پروژه کوچک یا شرایط میدانی که دسترسی به فناوری پیشرفته محدود است، همچنان پرکاربرد هستند. هر دو نوع ترک سنج برای پایش ترک های زنده، که ممکن است با گذشت زمان گسترش یابند، ضروری هستند و انتخاب بین آن ها به نیاز پروژه، بودجه و سطح دقت مورد نظر بستگی دارد.

جمع بندی
ترک دیوار یکی از نشانه های هشداردهنده در سازه ها هستند که می توانند به دلایل مختلفی مانند نشست زمین، تغییرات دمایی، فشار سازه ای یا استفاده از مصالح نامرغوب ایجاد شوند. نادیده گرفتن این ترک ها ممکن است به مشکلات جدی تری مانند کاهش استحکام سازه، نفوذ رطوبت یا حتی فروپاشی بخش هایی از ساختمان منجر شود. بررسی سالانه توسط متخصصان مهندسی سازه می تواند به شناسایی زودهنگام ترک های خطرناک و ارائه راهکارهای مناسب برای ترمیم آن ها کمک کند. استفاده از مصالح مرغوب در ساخت و بازسازی، مانند بتن با کیفیت بالا و میلگردهای استاندارد، نقش مهمی در پیشگیری از ایجاد ترک های جدید ایفا می کند. علاوه بر این، مدیریت پیمان حرفه ای تضمین می کند که پروژه های ساختمانی با رعایت استانداردهای مهندسی و نظارت دقیق اجرا شوند، که این امر خطر بروز ترک غیر منتظره را کاهش می دهد.
شرکت های بازسازی ساختمان، مانند شرکت رایان سازه، با ارائه خدمات تخصصی در زمینه ترمیم و تقویت سازه ها می توانند نقش مهمی در مدیریت و رفع ترک های دیوار داشته باشند. این شرکت ها از فناوری های پیشرفته مانند تزریق رزین اپوکسی، نصب الیاف کربنی (FRP) و سایر روش های مدرن برای ترمیم ترک ها و تقویت سازه استفاده می کنند. همچنین، این شرکت ها با بهره گیری از تیم های متخصص و تجهیزات به روز، قادر به ارائه مشاوره های فنی و اجرای پروژه های بازسازی با کیفیت بالا هستند. همکاری با چنین شرکت هایی نه تنها به افزایش عمر مفید ساختمان کمک می کند، بلکه ایمنی ساکنان و ارزش اقتصادی ملک را نیز حفظ می کند. بنابراین، برای جلوگیری از مشکلات بلندمدت، توصیه می شود ترک های دیوار را جدی گرفته و با کمک متخصصان و شرکت های معتبر، اقدامات پیشگیرانه و ترمیمی به موقع انجام شود.
سوالات متداول
۱. ترک دیوار چه زمانی خطرناک است و باید نگران شویم؟
یک ترک زمانی خطرناک تلقی می شود که نشان دهنده یک مشکل اساسی در پایداری ساختمان باشد. به این علائم کلیدی توجه کنید:
-
شکل و جهت: ترک های افقی و ترک های مورب (با زاویه ۴۵ درجه) معمولاً بسیار جدی تر از ترک های نازک عمودی هستند.
-
عرض ترک: اگر عرض ترک بیشتر از نیم سانتی متر باشد یا بتوانید یک سکه را در آن فرو کنید.
-
روند رشد: ترکی که به مرور زمان عریض تر یا طویل تر می شود، یک زنگ خطر جدی است.
-
محل ترک: ترک هایی که روی ستون ها، تیرهای اصلی، یا جایی که دیوار به سقف متصل می شود، ظاهر می شوند، نیاز به بررسی فوری دارند.
-
علائم جانبی: اگر ترک با نشانه های دیگری مانند کج شدن قاب درها و پنجره ها، یا بالا آمدن کف همراه باشد، احتمالاً مشکل سازه ای است.
۲. آیا وجود ترک مویی در ساختمان نوساز طبیعی است؟
بله، در اکثر موارد کاملاً طبیعی است. این ترک های نازک که به "ترک های غیرسازه ای" معروفند، معمولاً به دو دلیل اصلی ایجاد می شوند:
-
انقباض مصالح: گچ و سیمان هنگام خشک شدن مقداری از آب خود را از دست داده و کمی منقبض می شوند. این انقباض باعث ایجاد ترک های سطحی و مویی می شود.
-
نشست طبیعی: هر ساختمانی در سال های اولیه به مقدار بسیار جزئی نشست می کند تا در جای خود مستقر شود.
این نوع ترک ها صرفاً ظاهری هستند و خطری برای استحکام بنا ندارند.
۳. تفاوت اصلی بین ترک سازه ای و غیرسازه ای چیست؟
تفاوت اصلی در تأثیر آن ها بر ایمنی و پایداری ساختمان است.
ترک های سازه ای (خطرناک) به دلیل آسیب به اسکلت و عناصر باربر ساختمان مانند ستون ها، تیرها و فونداسیون به وجود می آیند. علت آن ها معمولاً مشکلات جدی مانند نشست پی، خطاهای طراحی، بارگذاری بیش از حد یا زلزله است. این ترک ها تهدیدی برای ایمنی کل ساختمان محسوب شده و نیازمند بررسی فوری توسط مهندس و ترمیم تخصصی هستند.
در مقابل، ترک های غیرسازه ای (بی خطر) صرفاً روی لایه های سطحی مانند گچ و رنگ ظاهر می شوند و به اسکلت اصلی ساختمان کاری ندارند. علت آن ها پدیده های طبیعی مانند انقباض و انبساط مصالح به دلیل تغییرات دما و رطوبت است. این ترک ها یک مشکل ظاهری و زیبایی شناختی هستند و به راحتی با بتونه کاری و نقاشی قابل ترمیم می باشند.
۴. بهترین روش برای ترمیم انواع ترک دیوار چیست؟
روش ترمیم مستقیماً به نوع ترک بستگی دارد:
-
برای ترک های غیرسازه ای (مویی): ابتدا سطح ترک را کمی باز کرده، گرد و غبار را پاک کنید و سپس با استفاده از بتونه یا پرکننده های الاستیک آن را پر کنید. در نهایت، سطح را صاف کرده و رنگ آمیزی کنید.
-
برای ترک های سازه ای (عمیق): ترمیم این ترک ها یک کار تخصصی است. بهترین روش، تزریق رزین اپوکسی با فشار است. این ماده با نفوذ به عمق ترک، دو طرف آن را به هم "جوش" می دهد و مقاومت اولیه سازه را بازمی گرداند. مهم: قبل از ترمیم، باید علت اصلی ایجاد ترک توسط متخصص شناسایی و برطرف شود.
۵. چرا بعد از زلزله روی دیوارها ترک ایجاد می شود؟
هنگام زلزله، امواج انرژی باعث لرزش شدید زمین و حرکت ساختمان می شوند. اسکلت و دیوارهای ساختمان در برابر این نیروها مقاومت می کنند و این تقابل، تنش فوق العاده ای در آن ها ایجاد می کند. اگر این تنش از تحمل مصالح بیشتر باشد، انرژی به صورت ترک آزاد می شود. ترک های ناشی از زلزله اغلب به شکل ضربدری (X) یا مورب هستند که نشان دهنده نیروهای برشی وارد شده به دیوار است.
۶. ترک دیوار ناشی از نشست پی (فونداسیون) چگونه درمان می شود؟
این یکی از پیچیده ترین و خطرناک ترین انواع ترک است و درمان آن یک فرآیند چندمرحله ای و کاملاً تخصصی است:
-
تقویت فونداسیون: ابتدا باید جلوی نشست بیشتر گرفته شود. این کار با روش هایی مانند تزریق بتن به زیر پی، میکروپایل یا روش های دیگر پایدارسازی خاک انجام می شود.
-
مقاوم سازی عضو آسیب دیده: پس از پایدارسازی فونداسیون، عضو سازه ای (دیوار، ستون و...) که ترک خورده است، ترمیم و تقویت می شود.
-
استفاده از مصالح نوین: برای تقویت بیشتر، از ورق ها یا الیاف FRP (فیبرهای پلیمری تقویت شده) استفاده می شود. این الیاف روی سطح ترک خورده چسبانده می شوند تا مقاومت کششی و برشی آن را به شدت افزایش دهند.
نظر خود را در مورد این مطلب بنویسید:
رنگ در معماری داخلی
این اصول مهم در کنار یکدیگر کمک می کنند دمای ادراکی فضا با نیاز کاربران هماهنگ شود و نتیجه نهایی، فضایی متعادل تر و خوشایندتر باشد.
سازه های بتنی و فولادی
بتن و فولاد از رایج ترین مصالح ساختمانی هستند و بسیاری از پروژه های ساختمانی می توانند از هر یک از آنها برای سازه زیرین خود استفاده کنند. هر ماده مانند هر تصمیم مهندسی دارای مزایا و محدودیت هایی است هیچ ماده ای را نمی توان برای همه موارد بهتر از دیگری در نظر گرفت و بهترین گزینه را شرایط پروژه تعیین می کند. بطور کلی بتن را می توان به راحتی به شکل های بدون محدودیت درآورد، اما بر خلاف فولاد، آنها توانایی محدودی در زمینه ارتفاعات و فواصل بزرگ دارند. اعضای سازه های فولادی را می توان در بخش های طولانی بدون نیاز به تکیه گاه های میانی قرار داد و موانع را از بین برد و در نتیجه فضاها را به حداکثر رساند.